عکس ، کهکشان نامرئی، نمایان شد! - زعفران

یافتن کهکشان های نو کار سختی است. اما گروهی از پژوهشگران مدرسه بین المللی مطالعات پیشرفته(SISSA) می گویند که یک کهکشان نو را در یک دنیا نسبتا جوان کشف نموده اند و همه این اکتشافات به لطف نظریه نسبیت آلبرت اینشتین به دست آمده اند.

ماریکا جولیتی(Marika Giulietti) که اخترفیزیک و کیهان شناسی را در مدرسه بین المللی مطالعات پیشرفته مطالعه می نماید، گفت: این یک جرم آسمانی بسیار ویژه بود.

پژوهشگران در مقاله این پژوهش نو نوشتند: این جرم آسمانی کهکشان، آن قدر تاریک و فشرده بود که تقریبا نامرئی بود.

جولیتی ادامه داد: کهکشان های بسیار دور، معادن واقعی اطلاعات در خصوص تکامل گذشته و آینده دنیا ما هستند اما مطالعه آنها بسیار چالش برانگیز است. اگر علاوه بر فاصله دور، نور ضعیفی که از آنها دریافت می کنیم و توسعه غبار میان ستاره ای را اضافه کنید، می بینید که ما برای رصد این کهکشان های ناشناخته، مشکل داریم.

پژوهشگران در ادامه مقاله نوشتند: اگرچه دانشمندان در سال های اخیر چندین کهکشان دوردست را کشف نموده اند اما این کهکشان ها به طور کلی حتی برای قوی ترین تجهیزات نوری مانند تلسکوپ فضایی هابل کاملا نامرئی به نظر می رسند.

اینجاست که عدسی گرانشی وارد می گردد. این روش نشان می دهد که جرم، نور را خم می نماید و این همان موضوعی است که نخستین بار در نظریه نسبیت اینشتین پیش بینی شد. میدان گرانشی یک جرم بزرگ مانند یک ستاره یا یک سیاره در فضا، نور ورودی را خم می نماید. از آنجا که این اجرام بزرگ دارای میدان های گرانشی هستند که در فضا امتداد می یابند، نور ورودی ممکن است در فاصله ای زیاد شکسته گردد و بتواند منطقه ها بزرگی از فضا را مخدوش کند. هرچه جرم بزرگ تر باشد، خمش آن چشمگیرتر است.

جولیتی گفت: به این ترتیب، اجرام بزرگ آسمانی مانند نوعی عدسی کیهانی بزرگ عمل می نمایند که کهکشان های پس زمینه را بزرگ تر و درخشان تر نشان می دهد و امکان شناسایی و مطالعه آنها را فراهم می نماید.

تا به امروز برنامه های رصدی با استفاده از این روش، حدود 100 جرم آسمانی را کشف نموده اند اما نوترین جرم، بیشتر به لطف روشنایی خود، یک جرم ویژه بود. دانشمندان با استفاده از یک تداخل سنج نو واقع در صحرای آتاکامای شیلی، ویژگی های این کهکشان پیچیده را مشخص کردند.

جولیتی اضافه نمود: تجزیه و تحلیل ما نشان داد که این جرم، بسیار فشرده و احتمالا جوان است و ستاره ها را با سرعت بسیار بالایی تشکیل می دهد.

این پژوهش، در The Astrophysical Journal به چاپ رسید.

227227