کاوش کتیبه سه زبانه داریوش در تختگاه تخت جمشید - زعفران

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران،سرپرست هیئت باستان شناسی با اعلام این خبر گفت: معمولا آثار تاریخی پس از مدتی به علت تغییرات مداوم آب و هوا، تبخیر ، رطوبت و ... دچار فرسایش زودهنگام شده و آسیب می بینند.

وحید بارانی افزود: باستان شناسانی که از 80 سال پیش، کاوش ها را در تخت جمشید آغاز کردند، تلاش های زیادی برای جلوگیری از تخریب نقوش برجسته پلکان شرقی آپادانا و پلکان کاخ شورا و... انجام داده اند.

آقای بارانی شرح داد: این باستان شناسان با نصب سایه بان های موقت و حتی دائمی تلاش کردند تا مانع تخریب نقوش برجسته و کتیبه ها شوند اما با این حال تمامی عوامل آسیب رسان حذف نشده و نقوش روز به روز وضع نامناسبی پیدا کردند.

این باستان شناس تاکید کرد یکی از دلایل آسیب های سطحی در سنگ های رسوبی و آهکی، نفوذ آب باران به پلکان ها و جداره داخلی سنگ ها بوده است.

آقای بارانی افزود: این رطوبت، املاح موجود در خاک را به سنگ ها منتقل کرده و پس از تبخیر آب از سطح بیرونی، املاح مضر روی سطح سنگ باقی می مانند.

او گفت: این پدیده باعث می شود در مدت کوتاهی سطح بیرونی سنگ ها که دارای نقش برجسته و کتیبه هستند دچار آسیب و فرسایش شوند.

سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: نبشته داریوش بر روی تخته سنگی بزرگ به طول 8,15 متر(متن کتیبه 7.20) و ارتفاع 2.05 متر واقع در نمای جنوبی صفه حک شده است.