خطر فروریختن سیستم درمانی کشور - زعفران

به گزارش خبرآنلاین، تعداد مبتلایان روزانه کرونا در کشور در یک هفته اخیر به بالای 40هزار نفر رسیده است و هر روز هزاران نفر از این جمعیت بستری می شوند تا جایی که دیگر ظرفیت بیمارستان ها تکمیل شده است.

امیرعلی سوادکوهی، فوق تخصص مراقبت های ویژه و رییس انجمن مراقبت های ویژه ایران، درباره این شرایط می گوید: شرایط فاجعه است و حتی خیلی بدتر از چیزی است که در این ارقام دیده می شود، خود مسئولین هم گفته بودند که تعداد مبتلایان و جان باختگان بیشتر از این اعداد است.

بیمارستان ها دیگر ظرفیتی ندارند. وسط اورژانس برخی از بیمارستان های خصوصی بیمار خوابیده است، شرایط تا این حد بحرانی است. مریض هایی با میزان اکسیژن 50درصد در بخش بستری شده اند و آنجا فقط صبر می کنند تا مریض فوت کند، چون هیچ درمانی برای ارائه دادن به مریضی با این حجم از درگیری در بخش وجود ندارد.

یکی از دلایل این موضوع هم کمبود تخت های مراقبت ویژه از قبل شروع پاندمی در کشور است، در حالی در ایران باید حدود 20هزار تخت بیمارستانی مخصوص آی سی یو باشد که فقط 7200 تخت وجود دارد.

اما کمبود تخت تنها مسئله موج پنجم نیست، دیگر حتی در بیمارستان ها سرم هم به راحتی پیدا نمی شود.

سوادکوهی در این رابطه توضیح می دهد: صنعت سرم سازی کشور ما به شکلی است که می تواند به جز ایران برای سه کشور دیگر سرم تولید کند، واقعا جای تعجب است که چطور این اتفاق رخ داده است. الان در بازار آزاد سرم را به قیمت 200هزار تومان خرید و فروش می کنند. من هر لحظه منتظر هستم که خبر بدهند دارو یا سرم تمام شده است، ما عادت کردیم با کمترین امکانات کار کنیم و بدون سلاح به جنگ برویم، تا یک حدی می توانیم در این راستا پیروز باشیم، ولی بالاخره شکست می خوریم.

همه این شرایط باعث شده است تا به گفته سوادکوهی سیستم بهداشتی کشور فروبریزد، موضوعی که ممکن است به قیمت خاتمه زندگی افراد بیشتری تمام شود.

مشروح گفت وگوی با امیرعلی سوادکوهی، فوق تخصص مراقبت های ویژه و رییس انجمن مراقبت های ویژه ایران را در ادامه بخوانید:

آقای دکتر در چند روز گذشته بار ها رکورد های ترسناک کرونا در ایران شکسته شده است، اوضاع بیماری در کشور چگونه است؟

شرایط فاجعه است و حتی خیلی بدتر از چیزی است که در این ارقام دیده می شود، خود مسئولین هم گفته بودند که تعداد مبتلایان و جان باختگان بیشتر از این اعداد است. بیمارستان ها دیگر ظرفیتی ندارند. وسط اورژانس برخی از بیمارستان های خصوصی بیمار خوابیده است، شرایط تا این حد بحرانی است. در بیمارستان های دولتی که مردم در محوطه دراز کشیده اند.

اوضاع بیمارستان ها به چه شکل است؟

تعداد بیمارستان های غیر کرونایی در تهران خیلی کم است و حتی بیمارستان هایی که تا حالا مقاومت کرده بودند با افزایش تعداد بیماران مجبور به پذیرش بیماران کرونایی هستند و بیشتر از ظرفیتشان هم الان با بیماری درگیر هستند.

مثلا در بیمارستان نورافشار که 100 تخت دارد، بیش از 120 بیمار بستری هستند و تقریبا همه بیماران هم کرونایی هستند. متاسفانه هنوز به انتهای داستان نرسیده ایم. ضمن اینکه چند هفته دیگر به اوج این شرایط می رسیم و آن زمان باید ببینیم شرایط به چه شکل است.

اوضاع آی سی یو ها به چه شکل است؟

در یک کلمه شرایط آی سی یو فاجعه است. چیزی حدود 200هزار تخت بیمارستانی داریم که 10درصد آن ها یعنی باید 20هزار مورد آن ها ویژه باشد. اما ما فقط 7200 تخت آی سی یو در ایران داریم که البته فقط 5700 مورد آن ها واقعا قابل استفاده است. حتی اگر فرض کنیم 7200 تخت بیمارستانی وجود دارد بازهم شرایط اسف بار است.

ما عقب هستیم و برای هر تخت آی سی یو 5میلیارد تومان باید هزینه شود و برای اضافه کردن هزار تخت باید 5هزار میلیارد تومان هزینه کرد، موضوعی که در شرایط کنونی اصلا امکان ندارد.

در این شرایط در حدود 85درصد آی سی یو ها بیمارستان کرونایی بستری شده است.

از ابتدای پاندمی تا به امروز تعداد تخت ها بیشتر نشده است؟

اصلا تصور نکنید که در این مدت چیزی اضافه شده است و به هیچ نام پیشرفتی نداشتیم، ما اصلا وقت نکردیم تا بتوانیم شرایطمان را تغییر بدهیم.

مشکل کمبود تجهزیات و دارو مثل سرم هم آن طور که اعلام شده وجود دارد؟

بله ما هم با این مسئله درگیر هستیم، صنعت سرم سازی کشور ما به شکلی است که می تواند به جز ایران برای سه کشور دیگر سرم تولید کند، واقعا جای تعجب است که چطور این اتفاق رخ داده است. الان در بازار آزاد سرم را به قیمت 200هزار تومان خرید و فروش می کنند.

من هر لحظه منتظر هستم که خبر بدهند دارو یا سرم تمام شده است، ما عادت کردیم با کمترین امکانات کار کنیم و بدون سلاح به جنگ برویم، تا یک حدی می توانیم در این راستا پیروز باشیم، ولی بالاخره شکست می خوریم.

این شکست به معنای فوت بیماران است؟

بله، در تلفات پزشکی ایران رتبه اول دنیاست چراکه بدون هیچ امکاناتی پزشکان به جنگ می فرایند.

آقای دکتر با این شرایط کرونا شرایط سیستم درمانی کشور را چطور ارزیابی می کنید؟

همین حالا سیستم درمانی کشور فروریخته است، مسئولین هم به این موضوع آگاه هستند، اما حرفی برای گفتن ندارند. وقتی مریض را محوطه بیمارستان درمان کنید یعنی سیستم درمانی فروریخته است.

شرایط در بیمارستان های دولتی فاجعه است، مریض هایی با میزان اکسیژن 50درصد در بخش بستری شده اند و آنجا فقط صبر می کنند تا مریض فوت کند، چون هیچ درمانی برای ارائه دادن به مریضی با این حجم از درگیری در بخش وجود ندارد.

این فروریختن سیستم درمانی کشور در موج پنجم چه پیامدی داشته است؟

ما مجبور هستیم خیلی از بیماران را رد کنیم، در شبانه روز تماس های زیادی با من گرفته می شود، اما واقعا جایی برای بستری بیماران ندارم. ممکن است بخاطر همین موضوع افراد جانشان را از دست بدهند، ما پیگیری نمی کنیم، اما وقوع چنین اتفاقی محتمل است، پس فکر می کنید دلیل افزایش تعداد جان باختگان به این شکل چه دلیلی دارد؟

بحث دیگر در صورت پذیرش بیماری در بیمارستان هزینه درمان آن هاست، اگر بیمار کرونایی بستری شود چقدر باید هزینه کند؟

می گفتند که ما تنها کشوری هستیم که درمان بیماران کرونایی رایگان است، کجا این اتفاق رخ داد؟ وقتی کشور ها با یک فاجعه درگیر می شوند سعی می کنند که همه چیز را رایگان کنند، حتی می بینید ایالات آمریکا به شهفرایندانش گفته که 100دلار به آن ها پرداخت می کند تا واکسن تزریق کنند.

الان یک مریض ساده کرونایی باید چندین میلیون تومان هزینه کند و اگر هم شرایطش خوب نباشد تا چند ده میلیون تومان هزینه درمانش می شود، من به همین دلیل سال گذشته نامه ای برای ریاست جمهوری نوشتم که هزینه گروهی از بیماران را پرداخت کنند، اما به نظر می رسد کرونا اولویتشان نیست.

اصلا چه شد که با این موج پنجم کرونا با این شدت درگیر شدیم تا سیستم درمان با این بحران روبرو شود؟

اصلا موج کجاست؟ مگر ما از موج های قبلی کرونا پایین آمدیم؟ چه زمانی شرایط به حدی رسید که به شهفرایندان بگوییم تا یک مدتی می توانند از ماسک استفاده نکنند؟ در کشور های اروپایی با کاهش تعداد مبتلایان ماسک برداشته می شود. اگر مردم پروتکل ها را رعایت نمی کنند دلیلش این است که ما به آن ها چیزی ندادیم.

در کشور های دیگر اگر دولت به شهفرایندان می گوید محل کارشان تعطیل است به جای آن درآمدشان را تامین می کند، ما پولی نمی دهیم و به همین دلیل هم هیچکدام از تعطیلی ها واقعی نیست به همین دلیل هم همیشه روی موج کرونا هستیم.

در ابتدای پاندمی فقط یک میلیارد دلار ارز برای حل بحران تخصیص داده شد که همان ابتدا این پول را شرکت های مختلف برای واکسن سازی گرفتند، اما هنوز هیچ خبری از واکسن داخلی نیست.

به من هم نگفته اند واکسن برکت چه ترکیبی دارد

فرایند واکسیناسیون را در کشور چطور ارزیابی می کنید؟

اصلا در واکسیناسیون پیروز نبودیم، اگر واکسیناسیون را به سرعت انجام می دادیم الان این میزان تلفات نمی دادیم. حداقل باید 50درصد جمعیتمان دو دز واکسن را تزریق کرده باشند تا تاثیر واکسیناسیون را در آمار کرونا ببینیم.

از سمتی مسائل دیگر هم وجود دارد، من رئیس انجمن آی سی یو کشور هستم، اما هنوز نمی دانم که واکسن برکت چه ترکیبی دارد و به من هم نگفتند.