محله جوادیه 76سال قبل انجمن محلی داشت ، نامه اداری قدیمی انجمن را ببینید - زعفران

خبرنگاران - مریم قاسمی: فرشید رحیمی، فعال اجتماعی منطقه16 و نگارنده کتاب جوادیه، که در زمینه تاریخچه این محله قدیمی تحقیق نموده، با بیان این مطلب میگوید: سال 1326 هجری شمسی، مرحوم فردانش زمینهای این محدوده را میخرد تا برنامه عمران و آبادانی مورد نظرش را آغاز کند. اما اینجا هیچ بافت مسکونی و امکاناتی نداشت. تا زمانی که در خیابان 20متری جوادیه نخستین چاه آب زده نشده بود، کسی برای زندگی در این محل اشتیاقی نشان نمیداد. بعد از آن بود که آقا جواد زمینهایش را قطعهبندی کرد و بهصورت قسطی و مقرون به صرفه به مردم فروخت. او انسان شریف و مردمداری بود و در زمان حیاتش چند مدرسه، حمام و مسجد برای استفاده اهالی ساخت. جالب اینکه مردم آن روزگار به پاس قدردانی از زحمات آقا جواد فردانش نام این محله را جوادیه گذاشتند.

خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید

در اسناد تاریخی و نامه های اداری باقیمانده معین است که انجمن محلی جوادیه در همان سال های اولیه شکل گیری جوادیه، یعنی 76سال قبل، تشکیل می گردد. این طور که اسناد نشان می دهد، نامه هایی در این تشکل مردم نهاد تنظیم شده که سطح ارتباط این انجمن را با شخصیتها و افراد تراز اول کشور نشان میدهد و در همه نامهها مهر و امضای جواد فردانش دیده میگردد. البته روش کار انجمن محلی جوادیه به این شکل بود که مرحوم جواد فردانش بازاریان تهران را دور هم جمع میکرد و به محله جوادیه میآورد و از آنها میخواست که بهصورت خیریهای در اینجا مدرسه و حمام بسازند و از این دست کارها را به خاتمه برسانند.

از برطرف مسائل عمومی و شهری تا فردی

این انجمن برخاسته از دل مردم بود. مردم محله همه مسائل شان را به آنها می گفتند،نه فقط مسائل عمومی و شهری. حتی مسائل شخصی شان را با آنها در میان می گذاشتند. انجمن مثلاً یاری می کرد به ساخت خانه اهالی، پول قرض می داد به مردم، آجر و مصالح ساختمانی می خریدند و از این دست اقدامات. مردم آقاجواد را امین و بزرگ محله می دانستند و بیشتر مسائلشان را با او در میان می گذاشتند. بعد از فوت فردانش، پایه های انجمن انسجام سابقش را از دست داد و عملکردش مانند قبل نبود تا اینکه در این میان یکی از اهالی محله به نام علی چیتگری، از فعالان اجتماعی محله جوادیه، تصمیم می گیرد انجمن محلی را دوباره احیا و چراغ آن را روشن کند. این کار حدود 6 سال پیش، زمانی که اسناد باارزشی مثل دستگاه تایپ دستی، مهر، سربرگ و نامه های اداری انجمن به مقامات عالی کشور را پیدا می نمایند، کلید می خورد. چیتگری دلش نمی آید این انجمن هویت و اصالتش را از دست بدهد.

علی چیتگری که اکنون دبیر انجمن محلی جوادیه است، در این زمینه می گوید: چند سال پیش2 قطعه عکس از اهالی بومی و محلی به دستم رسید که بالای آن نوشته شده بود انجمن محلی جوادیه. برای نخستین بار با سند و مدرکی روبرو شدم که هویت و اصالت محله جوادیه را به اثبات می رساند. فهمیدم در محله جوادیه چنین انجمنی فعالیت داشته. البته یک عکس قدیمی هم از همین انجمن در کتابخانه اسناد ملی موجود است. به مرور زمان، اسناد دیگری به دستم رسید و حتی مهر انجمن را به همراه نامه های اداری و مکاتبات حدود 8دهه قبل پیدا کردم که هرکدام از آنها ارزش تاریخی دارند. به همین علت، با اعضای فعال محله تصمیم گرفتیم که دوباره نام این انجمن را زنده نگه داریم.

قدم هایی برای عمران و آبادانی محله

چیتگری درباره نوع کار و فعالیت این انجمن می گوید: انجمن محلی جوادیه در این سال ها کوشش کرد تا درحوزه ارتباط با مردم و برطرف مسائل آنان قدم های تاثیرگذاری بردارد و مانند سابق مسائل و مسائل مردم را برطرف و پیگیری کند. حالا دیگر مردم خودشان می آیند اینجا دور هم جمع می شوند و درباره مسائل و مسائل همسایه شان صحبت می نمایند و برای رسیدگی به مسائل به آب و آتش می زنند. بسیاری از مردم با حضور در این انجمن به جمع خیران اضافه شده اند و دست دیگران را می گیرند و هر کس در حرفه ای که مشغول است برای اهالی محله قدیمی اش هرکاری از دستش بربیاید انجام می دهد تا ریشه این انجمن محلی هیچ وقت خشک نگردد.

هدف از تشکیل انجمن محلی در جوادیه، پیگیری و یاری به حل مسائل اساسی مردم است. اعضای این انجمن در پی رونق و آبادانی محله هستند و با همه اداره ها از جمله آموزش و پرورش، شهرداری، اتوبوسرانی، شورای شهر و ... مستقیم مکاتبه می نمایند تا مسائل محله به سرعت برطرف گردد.

• نمونه ای از نامه های اداری انجمن جوادیه به مقامات عالی کشور مربوط به هفت دهه قبل